सख्या तुला भेटण्यास मी या
भल्या पाहते निघून आले
घरातुनी चोरपावलांनी
लपून आले...जपून आले...
तुझ्याच स्वप्नात रात गेली...तुझ्याच स्वप्नात जाग आली
तुझ्याच स्वप्नात जागणा-या जगातुनी मी उठून आले
विचारले मी न अंबराला...विचारले मी न वारीयाला....
तुझ्या मिठीत निरोप आला-मिठीत मी मोहरून आले!
अताच हा दूर तारकांचा कुठेतरी काफिला निघाला
अताच हे चांदणे गुलाबी हळूच मी पांघरून आले
गडे मला बोलता न आले, कुणीकुणी बोललेच नाही...
अखेर माझ्याच आसवांना तुझा पत्ता मी पुसून आले!
सुरेश भट
संकलन:प्रवीण कुलकर्णी
No comments:
Post a Comment