झेपेल तेवढीच ‘कीक’
मद्य आपल्याला देते
बायकोची पुन्हा कंबरेत बसणार
त्याला आधीच माहीत असते
♫
पिण्यासाठीच सोडलेल्या कवीची
एकदा बाटली फुटली
रसिकांना कळेचना
ती हातातून कशी सुटली?
♫
घरी जाण्याची वेळ झाली
तर पाय माझे फितूर झाले
तेव्हा माझे मित्र मला
खांदा द्यायला आतूर झाले
♫
इथं प्रत्येकाला ठाउक आहे
प्रत्येकाचं गुपित
पण एकच कळत नाही
एकत्र बसूनच का नाही पीत?
♫
वहावलेल्या मित्राला
आपणच असतं आवरायचं
त्यानं अंग टाकेपर्यंत
स्वतःला सावरायचं
♫
पिताना पैसे संपले तरी
आणखी प्यायला वाव आहे
कारण रिकाम्या बाटलीलाही
बाजारात भाव आहे
♫
वापरावा म्हणून ग्लास
मी बाटलीनं प्यायचं थांबवलं
तर कंटाळून ती म्हणाली
माझं ‘मोकळं’ होणं उगीच लांबवलं
♫
अनावर पहाट
आणि पेंगुळलेली रात्र
कलंडलेले चषक
थिजलेली गात्रं
♫
मैफल रंगात आल्यावर
सारेच बोलतात; गलका होतो
मुका असलेला तळीरामही
अशा वेळी बोलका होतो
♫
मी नशेत पळतो तेव्हा
साधी ठेचही लागत नाही
एरवी साधं चालतानाही
चौघांशिवाय भागत नाही
♫
No comments:
Post a Comment