Wednesday, 3 November 2010

21/06/2010

Qt  मध्ये काय लिहावं?  हा प्रश्न किंवा असा प्रश्न मला कधीच पडत नाही. काहीतरी विचार करून त्यानुसार थोडे लिहायला माझ्यामते हे एक उत्तम माध्यम आहे. म्हणून आज दोन महत्वाच्या आणि एक 'अत्यंत महत्वाच्या' मुद्द्यावर लिहावे लागेल असे वाटते.
तर पहिला मुद्दा असा की, आज 'पहला कदम' हा व्यसनमुक्तीकडे नेणारा माहितीपट वजा बोधपट पाहिला. जोशी सरांनी याविषयी QT  मध्ये लिहू शकता असे सांगितल्याने लिहावे किंवा लिहायचे म्हणजे 'पहला कदम' मध्ये दारुडा सुधारल्याचे positive चित्र दाखवले आहे. तपशील (माहितीपटाचा) वगळता माझ्या बाबतीत पडताळून पाहायचे तर 'त्याला' लवकर कळले आणि मला थोडे उशिरा! असे म्हणावे लागेल. कारण 'एकच प्याला' आणि 'देवदास' सारख्या अजरामर शोकांतिका जितक्या प्रभावी आणि ख-या वाटतात, तितका सुधारणेचा माहितीपट वाटत नाही कारण शेक्सपिअर च्या हेम्लेट, आणि इतर शोकांतिका सदैवच ख-या वाटतात. मला तरी आतापर्यंत दारुडा कधी सुधारू शकतो यावर विश्वासच नव्हता!असो.
आता दुसरा मुद्दा सायंकाळी (रविवारी) आई व भाऊ पालक मिटींगला येऊन गेले तेंव्हा जुजबी बोलून थेट डिस्चार्जलाच ये असे सांगितले. जास्त बोललो नाही. आपण मला आईविषयी empathize करण्यास लिहिले होते 
त्या संदर्भात मागे कधीतरी वाचलेले प्रसिद्ध पाश्चात्य नाटककार टेनेसी विल्यम्स यांच्या दोन नाटकांचा अनुवाद विजय तेंडूलकर यांनी फार सुरेख केला आहे. त्यात 'काचेचे घर' हे सन १९३७-३८ ,अधे लिहिले असावे.या 'काचेच्या घरात' मुख्य तीन पत्रे आई, मुलगा, मुलगी. बाप म्हणजे  या मुलांचा बाप आणि त्या बाईचा पती हा दारू पिऊन, त्रास देऊन मेलेला असतो. मुलगी प्रौढ कुमारिका (तिचे वेगळेच भावविश्व) आणि मुलगा एका कारखान्यात कामाला जात असतो आणि आताशा चोरून चोरून दारू पिऊ लागलेला असतो.
तो आपल्या नव-याच्या वळणावर अथवा वाटेने जाऊ नये यासाठी जीवापाड झगडणारी, काळजी वाहणारी आई, आणि मुलीसाठी नवरा हुडकताना तो निर्व्यसनी असावा यासाठी आटापिटा कारणी आई, तिचा भावी पती दारू तर पीत नाही ना यासाठी कमालीची जागरूक आई, मुलगा आपल्याच फँटसीत...ते पाहून कळवळनारी आई....हे सर्वच एकंदरीत कमालीचे हृद्यद्रावक वाटते. अमेरिका असो किंवा इंग्लंड किंवा भारत साल १९३६ असो २००९ स्थळ काळ कशाचाही या मद्याच्या समस्येवर उपाय नाही! असो. माझ्या बाबतीत सांगायचे तर आता आईने तिला वागावे तसे वागावे. अमुकच एक असा माझा अट्टाहास नाही. उलट मी माझ्या परीने कधी नाटक/सिनेमाला घेऊन जातो. पण संवाद अथवा बोलणे मात्र सहसा जास्त होत नाही. त्यामुळे आहे त्यात किंवा प्राप्त परिस्थितीत हसून-खेळून राहावे असे वाटते.
आता अत्यंत महत्वाच्या अशा तिस-या मुद्द्याविषयी......की मी रोज तीन/चार पाने Qt लिहितो...याचा अर्थ मी दररोजच्या 'कृपा' मधील घडामोडी, गॉसिप, आणि तक्रारी लिहितो असा समाज आमच्या एका आफ्टरकेअर मधील मित्राचा झाला आहे.
त्यामुळे गेला महिनाभर ते सर्वांनाच QT मध्ये अमुक लिहा तमुक लिहा...अमक्याची तक्रार करा असे काहीबाही सांगतात! पण काळ कमाल झाली म्हणजे ते चक्क मला जवळ बोलाऊन घेऊन म्हणाले, तू इतका लिहितो तर त्यात 'हेही' लिही!
मी पडलो भिडस्त स्वभावाचा माणूस! म्हणून आज लिहिणे भाग आहे!ते 
'हेही' असं की....आज (रविवारी) मटण शिजलेच नाही!(मला नक्की माहित नाही, कारण तामसी आहार सेवन केल्याने वृत्ती तामसी होते असे ऐकून मी सध्या तूर्त तामसी म्हणजे मांसाहार वर्ज्य केला आहे!) त्यामुळे ते सांगतात तसे मटण शिजले नाही याची नोंद घ्या!
आता पुढे लिहावात नाही कारण जोशी सरांना विचारा...असे लिहायचे ठरवल्यावर एकटाच कितीतरी वेळ हसत होतो आणि मटण शिजले नाही यावर तुमची प्रतिक्रिया काय असेल हे देखील जोशी सरांना नक्कल करून दाखवली(sorry )


नमस्कार,
यावर काय लिहू? माझी नक्कल केलेली फार मस्त! आपण बोललो असल्याने जास्त लिहित नाही तरी पण, आईच्या relation वर काम करणे जरुरी वाटते का? ते सांगा.

वैशाली मॅडम
 

No comments:

Post a Comment

हंस-दमयंती

हंस-दमयंती

असंही असतं!!

an alcoholic

My photo
Pune, Maharashtra, India
Hi.. I am Pravin and I am an alcoholic....